Dag 13
De wereld om ons heen is gehuld in een prachtige witte sluier om ons heen. Jij ligt warm in je bedje, de zon komt langszaam op en daar staan je ouders en broer te zingen aan je bed. Jij wil dit niet, ook niet als we de cadeautjes en de gestuurde kaartjes laten zien. Je draait je om en gaat verder slapen.
Vorig jaar op je verjaardag was er nog niks aan de hand. Het corona virus was nog een ver-van-mn-bed show en we zaten ons voor te bereiden en verheugen op onze wintersportvakantie. Het lijkt zo ver weg allemaal en toch zijn we alweer een jaar verder.
Vorige week kreeg je de waterpokken, net voordat je ging logeren bij opa en oma. Wat had je daar veel zin in! Je voelde je niet lekket, de sneeuwpret ging gedeelte langs je heen en gistermiddag hebben we jouw verjaardag gevierd met opa en oma want met zn allen samenzijn kan in de huidige situatie niet.
Vandaag ben je echt jarig maar je ligt nog steeds in bed. De cadeautjes staan nog ongeopend beneden. Wat ben je toch een prachtige lieve jongen. Eentje die er schattig uitziet maar het kaas van zijn brood niet laat eten. Eentje die al gelukkig wordt van een ballon en hysterisch wordt als deze stuk gaat. Eentje die lief alleen kan spelen en sochtends bij ons in bed komt liggen. Maar weet je Olivier? Het maakt helemaal niks uit. Het is jouw verjaardag en we laten je lekker even uitslapen. Hopelijk kunnen we vandaag gaan schaatsen en heb je (natuur)ijs al twee keer mogen beleven in jouw korte leventje!!
Comments